Nog 1 vacante vacature

Wie zijn wij

Tijdens onze reis door Ghana in 2006 (Willem en Ria en hun kinderen Aron en Noah) en in 2007 (Elsbeth en Eline) hebben wij de noden van kinderen in Ghana gezien. Daarom hebben wij eind 2007 de stichting Go4GhanaKids opgericht om vanuit Nederland kinderen te helpen. Wij zijn allen vrijwilligers en ontvangen geen beloning voor de verrichtte werkzaamheden. Hoe in contact gekomen met Ghana en wat betekent de stichting voor ons... Willem de Lange: De reden dat ik in contact ben gekomen met Ghana en haar vriendelijke bevolking is omdat mijn zus Joke begin 90e jaren als zendelinge naar Ghana is vertrokken. Ze is nog steeds werkzaam voor Wycliffe Bijbelvertalers en woont en werkt in de omgeving van Yendi en Tamale. Ik mocht haar enkele keren bezoeken en in 2006 voor het eerst samen met mijn vrouw Ria en onze zonen Aron en Noah. Toen kwam ik voor het eerst in het kindertehuis in Damongo en dat heeft een diepe indruk op mij achtergelaten. Terug in Nederland liet mij en ons gezin, de armoede in het kindertehuis niet los. We spraken over onze reis en ervaringen met familie, vrienden en onze broeders en zusters van onze kerk (Beth-El in Hoogeveen). Ik ben wel een beetje handig met computers en help anderen wel eens op weg in computerland. Ze vroegen mij wat ik ervoor wilde hebben en gaf ze toen een cd met een filmpje die ik gemaakt had van ons bezoek van 1,5 uur aan het kindertehuis. Ze konden dan beter iets geven voor het kindertehuis. En ja hoor..... het geld kwam binnen stromen. Zo veel dat we ervan overtuigd zijn geraakt dat God ons duidelijk maakte dat we er iets mee moesten doen. Toen ook Elsbeth (ons nichtje) belangstelling had om vrijwilligerswerk te gaan doen in Ghana, en ook zij enthousiast terugkwam met haar vriendin, hebben in de herfst van 2007 besloten een stichting op te richten. Dit werd in december 2007 een feit. Het lied dat ons werd toegezongen toen we aankwamen in het kindertehuis: 'Open the eyes of my heart Lord', is mijn bemoedigingslied geworden wat hoort bij het kindertehuis. Wanneer ik het lied beluister, dan komen de herinneringen weer naar boven. Samen met mijn vrouw en onze jongens (inmiddels 16 en 18 jaar), zijn wij in de zomer van 2014 weer naar Ghana geweest. We hebben toen een week mogen verblijven in Abraham's huis vlak bij het kindertehuis. Tevens hebben we mijn zus en haar gezin, familie Yakubu (Joke, Abukari, Samuël en Micah) ontmoet. Het was weer een bijzondere reis. Zoals u hierboven hebt kunnen lezen is mijn schoonzus en inmiddels ook zwager en hun twee kinderen al een hele Ghanese familie geworden. Best interessant en ik ervaar dit ook als een verrijking van mijn leven. Helemaal nu de stichting toch wel een onderdeel is geworden van mijn en ons leven. Deze is niet meer weg te denken. Mijn eerste reis naar Ghana in 2006 was zeer interessant, boeiend maar ook heeeeel vermoeiend. Wat een land maar ook wat een vriendelijke mensen. Ik heb mij hierover verbaasd. En wat een onbeschaamde uiting van het christelijk geloof in het zuiden van Ghana. Overal bijbel teksten, op auto's, gebouwen en deurposten. In het noorden ligt dat een beetje anders omdat daar het merendeel moslim is. Ik ben blij en dankbaar dat ik de ervaring van deze reis met mij mee mag dragen. Na 8 jaar stichting Go4GhanaKids mochten wij de kinderen van het kindertehuis in 2014 weer ontmoeten. Velen herkennen mij en Willem niet meer maar onze jongens waren ze niet vergeten. Dit was weer een mooie gelegenheid om de contacten te versterken en uit te diepen. Ik ben weer met een rugtas vol inspiratie teruggekomen en hoop weer een boost aan de stichting te kunnen geven. Meer over onze reis zie verder op deze website.